​Marcel Kint
​​
29 juli 1939: in het Prinsenpark in Parijs wint Marcel Kint de slotetappe van de Ronde van Frankrijk. Hij is op dat ogenblik regerend wereldkampioen, moet nog 25 jaar worden, maar beseft op die zomerdag niet dat hij een tijdperk afsluit. Het wordt namelijk wachten tot in 1946 vooraleer er een volgende wereldkampioenschap komt - dat hij ei zo na wéér wint. Weliswaar mag 'De Zwarte Arend' in die tussenperiode verder de regenboogtrui blijven dragen, maar dat wordt, gezien het oorlogsgeweld, een 'vergiftigd geschenk'. Op het toppunt van zijn kunnen wordt de carrière van Kint dan ook danig gehypothekeerd. En zeggen dat hij ondanks die verloren seizoenen toch nog Parijs-Roubaix, het Belgisch Kampioenschap, Gent-Wevelgem, drie keer de Waalse Pijl, Parijs-Brussel, Brussel-Parijs, zes Tourritten, twee zesdaagsen,.... op zijn palmares heeft. Waarmee duidelijk wordt dat Marcel Kint tot de allergrootsten van de Belgische wielersport behoort. Zonder die vervloekte oorlog zou hij ongetwijfeld een fenomenaal - bijna Merckxiaans - palmares bij elkaar gefietst hebben.

Patrick Cornillie - De langst regerende wereldkampioen ooit. 
Een biografie van een fenomenaal kampioen.

Het boek wordt te koop aangeboden via de kleinzoon Marniek Kint.
​Klik op de coverfoto voor meer info.